1 października o 20.30 w Kinie Pod Baranami (Kraków, Rynek Główny 27) podczas inauguracji V Festiwalu Filmów Afrykańskich AfryKamera w Krakowie, będzie miało miejsce otwarcie wystawy fotografki Alessi Capasso (Włochy) „VIDOMEGON. Przeżyć dzieciństwo na bazarze Dantokpa”.
Tuż przed projekcją pierwszego festiwalowego filmu „Shirley Adams” (92 min. RPA 2009) Alessia opowie nam o tym jak powstał jej piękny reportaż. Zdjęcia będzie można oglądać na II piętrze koło sali gdzie będą odbywały się wszystkie festiwalowe projekcje. Po prezentacji pierwszego filmu organizatorzy Afrykamery 2010 zapraszają na poczęstunek afrykański. Będzie to też doskonała okazja do podziwiania zdjęć Alessi.
Kim są Vidomegon? W języku fon słowo to znaczy "dzieci skierowane do kogoś". Tradycyjnie były to dziewczynki pochodzące z rodzin wiejskich, które odsyłano do krewnych w mieście. Ich rodzice chcieli zapewnić im w ten sposób dostęp do edukacji i nadzieję na lepsze życie. Tysiące takich dzieci żyją i pracują wewnątrz Dantokpa w Kotonu (fr. Cotonou, miasto w południowym Beninie). Jest to jeden z największych bazarów w całej Afryce Zachodniej.
W ciągu ostatnich 30 lat, wraz z postępującym ubożeniem społeczeństwa, ta długa tradycja radykalnie się zmieniła. Dziś Vidomegon są bezwzględnie wykorzystywane przez rodziny zastępcze. Pracują dla nich bez żadnej rekompensaty w postaci pieniędzy czy edukacji. Bardzo często są też źle traktowane i padają ofiarami przemocy. Kiedy kończą 14 lub 15 lat, a wypłacanie im wynagrodzenia staje się obowiązkowe, dziewczynki zostają opuszczane przez „przybranych rodziców”, którzy dodatkowo boją się, że zajdą one w ciążę. Stają się wtedy Vinonmegon („nie skierowane do kogoś"). Same, bez wsparcia rodziny i bez jakichkolwiek kwalifikacji, mają dwie możliwości: prostytucja lub małżeństwo.
Reportaż zagłębia się w ten labirynt, osobne miasto w mieście i odkrywa przed widzem codzienne życie tych dzieci, głównie Vidomegon, które żyją bez powszechnie uznanych praw (do edukacji, zabawy, odpoczynku), a ponadto, bez miłości.
Alessia Capasso o powstaniu reportażu mówi tak: „Pracowałam z wychowawcami Domu Nadziei (Maison de l'Esperance), który znajduje się dzielnicy Hindé na bazarze Dantokpa. Dzięki temu maiłam okazję spotkać wiele Vidomegon, poznałam twarze, codzienną ciężką pracę, lęki, tęsknotę za domem. Są to rzeczy, których zdjęcie nigdy nie będzie w stanie uchwycić. Celowo pominęłam niektóre obrazy: objawy złego traktowania, łzy, rany. Myślę, że rozsądny obserwator będzie potrafił zrozumieć mój wybór, by nie naruszać tak intymnego wymiaru życia tych dziewczynek. W miejscu gdzie wszystko wydaje się być zredukowane do błota i odpadów, gdzie prawa człowieka są deptane przez nadużycie i przemoc, znalazłam w nich odwagę, która pozwala im wyjść poza codzienne cierpienie i nadać sens własnemu przeznaczeniu.”
Reportaż powstał w 2008 roku. Jest promowany przez Ricerca e Cooperazione NGO (www.ongrc.org) i współfinansowany Przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Włoch. Zapraszamy również na stronę Alessi: www. alessiacapasso.wordpress.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz