Po Afrykamerze...

W ostatni piątek zakończył się w Krakowie jubileuszowy, 5 Festiwal Filmów Afrykańskich AfryKamera, który mieliśmy przyjemność współorganizować. W tym miejscu chcielibyśmy podziękować wszystkim osobom, które zaangażowały się w przygotowanie tej edycji!

To było prawdziwe święto kina afrykańskiego. Wśród tegorocznych tytułów, znalazło się przecież 4 zwycięzców Panafrykańskiego Festiwalu Filmów i TV FESPACO w Wagadugu (Burkina Faso) - najważniejszego przeglądu kina afrykańskiego na świecie. Obrazów, które zapadły nam w pamięć było wiele… Te szczególnie godne polecenia to: „Pielgrzym El Hadji”- nigeryjska historia muzułmanina, który odbył podróż do Mekki, „Tysiąc i jeden rąk”- ukazujący wyzysk i biedę marokańskich dzieci, „Ojczyzna” - osobista podróż z kamerą do Ruandy na kilkanaście lat po ludobójstwie, rozmowy z ofiarami i katami. Ten ostatni film był o tyle szczególny, że po projekcji publiczność miała okazje zadać reżyserce pytania. Dużym zaskoczeniem był też dokument "Nollywood Babylon", ukazujący trzeci co do wielkości na świecie przemysł filmowy. Wszystkie bardzo polecamy!!!

AfryKamera to było jednak coś więcej niż filmy. Festiwalowi towarzyszyły wystawy, debaty na temat sytuacji kobiet w muzułmańskiej Afryce czy afrykańskich imigrantów w Europie i Polsce, slajdowiska z wypraw do Kenii, Etiopii, Egiptu i Sudanu czy też warsztaty afrodance. Już nie możemy doczekać się następnej edycji!


Dla tych spragnionych kina z odległych części świata zapraszamy na Festiwal Filmowy „Pięć Smaków”, który zabierze nas w niezwykłą podróż do Azji. Na pewno spotkacie nas w Kinie Pod Baranami między 8 a 14 listopada!!! :)

http://www.piecsmakow.pl/index.php?lang=pl

Kim są Vidomegon?

1 października o 20.30 w Kinie Pod Baranami (Kraków, Rynek Główny 27) podczas inauguracji V Festiwalu Filmów Afrykańskich AfryKamera w Krakowie, będzie miało miejsce otwarcie wystawy fotografki Alessi Capasso (Włochy) „VIDOMEGON. Przeżyć dzieciństwo na bazarze Dantokpa”.

Tuż przed projekcją pierwszego festiwalowego filmu „Shirley Adams” (92 min. RPA 2009) Alessia opowie nam o tym jak powstał jej piękny reportaż. Zdjęcia będzie można oglądać na II piętrze koło sali gdzie będą odbywały się wszystkie festiwalowe projekcje. Po prezentacji pierwszego filmu organizatorzy Afrykamery 2010 zapraszają na poczęstunek afrykański. Będzie to też doskonała okazja do podziwiania zdjęć Alessi.

Kim są Vidomegon? W języku fon słowo to znaczy "dzieci skierowane do kogoś". Tradycyjnie były to dziewczynki pochodzące z rodzin wiejskich, które odsyłano do krewnych w mieście. Ich rodzice chcieli zapewnić im w ten sposób dostęp do edukacji i nadzieję na lepsze życie. Tysiące takich dzieci żyją i pracują wewnątrz Dantokpa w Kotonu (fr. Cotonou, miasto w południowym Beninie). Jest to jeden z największych bazarów w całej Afryce Zachodniej.

W ciągu ostatnich 30 lat, wraz z postępującym ubożeniem społeczeństwa, ta długa tradycja radykalnie się zmieniła. Dziś Vidomegon są bezwzględnie wykorzystywane przez rodziny zastępcze. Pracują dla nich bez żadnej rekompensaty w postaci pieniędzy czy edukacji. Bardzo często są też źle traktowane i padają ofiarami przemocy. Kiedy kończą 14 lub 15 lat, a wypłacanie im wynagrodzenia staje się obowiązkowe, dziewczynki zostają opuszczane przez „przybranych rodziców”, którzy dodatkowo boją się, że zajdą one w ciążę. Stają się wtedy Vinonmegon („nie skierowane do kogoś"). Same, bez wsparcia rodziny i bez jakichkolwiek kwalifikacji, mają dwie możliwości: prostytucja lub małżeństwo.

Reportaż zagłębia się w ten labirynt, osobne miasto w mieście i odkrywa przed widzem codzienne życie tych dzieci, głównie Vidomegon, które żyją bez powszechnie uznanych praw (do edukacji, zabawy, odpoczynku), a ponadto, bez miłości.

Alessia Capasso o powstaniu reportażu mówi tak: „Pracowałam z wychowawcami Domu Nadziei (Maison de l'Esperance), który znajduje się dzielnicy Hindé na bazarze Dantokpa. Dzięki temu maiłam okazję spotkać wiele Vidomegon, poznałam twarze, codzienną ciężką pracę, lęki, tęsknotę za domem. Są to rzeczy, których zdjęcie nigdy nie będzie w stanie uchwycić. Celowo pominęłam niektóre obrazy: objawy złego traktowania, łzy, rany. Myślę, że rozsądny obserwator będzie potrafił zrozumieć mój wybór, by nie naruszać tak intymnego wymiaru życia tych dziewczynek. W miejscu gdzie wszystko wydaje się być zredukowane do błota i odpadów, gdzie prawa człowieka są deptane przez nadużycie i przemoc, znalazłam w nich odwagę, która pozwala im wyjść poza codzienne cierpienie i nadać sens własnemu przeznaczeniu.”

Reportaż powstał w 2008 roku. Jest promowany przez Ricerca e Cooperazione NGO (www.ongrc.org) i współfinansowany Przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Włoch. Zapraszamy również na stronę Alessi: www. alessiacapasso.wordpress.com

Co robią teraz Interkulturalni PL?

Co teraz robimy? Pracujemy nad projektami wpisującymi się w naszą strategię KRK FF – Kraków Foreigners Friendly... A z nowości to zaangażowaliśmy się w organizację festiwalu filmów afrykańskich Afrykamera 2010 w Krakowie. W październiku będzie się działo! :) Odsyłamy do strony wydarzenia i będziemy Was informować na bieżąco!